Apache Flex Actionscript 3 Data Binding Mxml

Flex’te Acısız Programatik Veri Bağlama

Eğer Flex geliştirme dünyasına adım attıysanız, sıkça karşılaşabileceğiniz bir soruyla karşılaşabilirsiniz: Acısız programatik veri bağlama gerçekten var mı? Birçok geliştirici, veri bağlama konusunda ActionScript ile MXML ile aynı etkinliği sağlayıp sağlayamayacaklarını sorguluyor. Bu blog yazısı, Flex’te programatik olarak veri bağlamanın sürecini açıklığa kavuşturmayı hedefliyor; böylece bu güç framework’ten en iyi şekilde yararlanabilirsiniz.

Flex’te Veri Bağlamayı Anlamak

Flex’te veri bağlama, iki veya daha fazla niteliğin otomatik olarak senkronize kalmasını sağlar. Bir nitelik değiştiğinde, diğerleri hemen güncellenir. MXML, sözdizimi ve yerleşik destek sayesinde veri bağlamalarını uygulamak için son derece uygun bir şekilde çalışır. Ancak bazı geliştiriciler arayüz bileşenlerini ActionScript ile yazmayı tercih eder ve bu durum veri bağlama sürecini karmaşıklaştırabiliyor.

Zorluk

ActionScript ile çalışan ve veri bağlamalarını programatik olarak kurmaya çalışan geliştiriciler için, süreç ilk başta zorlayıcı görünebilir. Birçok geliştirici, üretilen geri çağırmaları yönetme ve Flex tarafından sağlanan araçları etkili bir şekilde kullanma konusundaki endişelerini dile getirmiştir. Peki, bu durumu nasıl ele alabiliriz ve kodumuzu nasıl temiz ve yönetilebilir tutabiliriz?

Çözüm: BindingUtils Kullanmak

BindingUtils, ActionScript’te bağlamaları ayarlamak için arkadaşınızdır. MXML’e göre bu işlem bu kadar basit olmayabilir, ancak BindingUtils’i kullanarak bağlamaları nispeten kolay bir şekilde oluşturabilirsiniz. Özellikle, bindSetter ve bindProperty yöntemlerinin ihtiyaçlarınız için çok önemli olduğunu göreceksiniz.

Temel Bağlama Yöntemleri

bindSetter: Bu yöntem, bir niteliği değişikliklerine tepki veren bir fonksiyona bağlar. Örneğin:
```
BindingUtils.bindSetter(nameChanged, selectedEmployee, "name");
```
Bu durumda, selectedEmployee’ın name niteliği her değiştiğinde nameChanged fonksiyonu çağrılacaktır.
bindProperty: Bu yöntem genellikle setter fonksiyonu gibi bir işlev içermeden, doğrudan nitelikleri bağladığı için basit bağlamalar için daha az tercih edilir.

Önemli Not: ChangeWatcher

Hem bindSetter hem de bindProperty, ChangeWatcher türünde bir nesne döndürür. Bu nesneyi daha sonra bağlamayı kaldırmak isterseniz saklamak önemlidir; aksi takdirde nesne nitelikleri değiştiğinde eski bağlamalarla ilgili sorunlar yaşayabilirsiniz.

Uygulama Örnekleri

Şimdi, bağlama yöntemlerini etkili bir şekilde nasıl uygulayacağımıza dair birkaç somut örnekle daha derinlemesine inceleyelim.

Örnek 1: bindSetter ile Temel Bağlama

bindSetter kullanan temel bir örnek:

private function nameChanged(newName: String): void {
    // Burada ismin değişimi ile ilgilenin
}

Bu durumda, name niteliği her değiştiğinde nameChanged fonksiyonu yeni ismi işleyecektir.

Örnek 2: Nitelik Değişimlerini Yönetmek

Farklı nesneler arasında dinamik geçişler yönetmek (örneğin, bir listede çalışanı değiştirmek için) için nitelikler için getter ve setter çiftleri oluşturabilirsiniz:

public function set currentEmployee(employee: Employee): void {
    if (_currentEmployee != employee) {
        if (_currentEmployee != null) {
            currentEmployeeNameCW.unwatch();  // Eski bağlamayı kaldır
        }

        _currentEmployee = employee;

        if (_currentEmployee != null) {
            currentEmployeeNameCW = BindingUtils.bindSetter(currentEmployeeNameChanged, _currentEmployee, "name");
        }
    }
}

Bu senaryoda olanlar:

Yeni bir çalışan ayarlarken, önceki bir çalışan olup olmadığını kontrol eder ve onun bağlamasını kaldırır.
Ardından, mevcut çalışanın adı için yeni bir bağlama kurar.

Örnek 3: Kendinize Bağlayarak Basitleştirmek

ChangeWatcher‘ı manuel olarak yönetmek yerine, kendinize bağlanarak daha basit bir yöntem kullanabilirsiniz:

BindingUtils.bindSetter(currentEmployeeNameChanged, this, ["currentEmployee", "name"]);

Bu ayar, currentEmployee veya onun name niteliği değiştiğinde otomatik olarak currentEmployeeNameChanged fonksiyonunu çağıracaktır. Bu, ChangeWatcher’ı takip etmeden bağlama管理inizi büyük ölçüde basitleştirir.

Sonuç

Flex’te acısız programatik veri bağlama sağlamak, MXML kullanmak kadar doğrudan olmasa da, mevcut araçları doğru bir şekilde anladığınızda tamamen mümkündür. BindingUtils’i etkili bir şekilde kullanarak, ActionScript uygulamalarınızda sağlam veri bağlamaları oluşturabilir ve genel geliştirme deneyiminizi iyileştirebilirsiniz.

Unutmayın, sağlanan yöntemlerle denemeler yapmak, Flex’teki veri bağlamanın inceliklerini anlamanıza yardımcı olacaktır ve böylece daha temiz ve daha etkin bir kod yazmanıza olanak tanıyacaktır. İyi kodlamalar!